Jak zwiększyć szansę na to, że rehabilitacja barku zakończy się powodzeniem? Zwykle odpowiedzią na tak postawione pytanie wydaje się być nawiązanie współpracy z odpowiednim, doświadczonym fizjoterapeutą. Czy jednak da się zrobić jeszcze więcej? Okazuje się, że tak. Kluczem do sukcesu może okazać się zindywidualizowane podejście do rehabilitacji.
Jedna diagnoza – różne rozpoznania
Choć zabiegi rehabilitacyjne na bark mogą sprawiać wrażenie podobnych do siebie, wykorzystywanie tego samego zestawu w przypadku różnych pacjentów nie musi okazać się skutecznym rozwiązaniem. Stan taki wynika przede wszystkim z tego, że problemy z barkiem, w których zaleca się rehabilitację, mogą mieć zróżnicowany charakter. Co więcej, samo stawianie diagnozy nie musi być wcale prostym zadaniem.
Wśród schorzeń stosunkowo łatwych do zdiagnozowania wymienia się przede wszystkim masywne naddarcie mięśni oraz ich zaawansowaną niestabilność. W takich przypadkach też sprawdzają się najbardziej standardowe zabiegi rehabilitacyjne. Sytuacja zaczyna się komplikować, gdy pacjent skarży się na utratę wewnętrznej rotacji w stawie ramiennym albo na nieprawidłowe ustawienie łopatki. Takie objawy mogą być przecież źródłem przynajmniej kilku schorzeń, z których każde wymaga nieco innego podejścia w procesie leczenia.
Czynniki wpływające na pozytywny wynik rehabilitacji
Jak już wspomniano, trudno liczyć na satysfakcjonujący wynik rehabilitacji tak długo, jak długo nie ma mowy o właściwym rozpoznaniu. O sukcesie zabiegów rehabilitacyjnych na bark przesądza jednak również zindywidualizowane podejście. Te zwykle jest rozumiane jako dopasowanie zabiegów do konkretnych potrzeb pacjenta, choć do zagadnienia tego można podejść także w szerszy sposób. Choć pacjent zgłasza się z problemami z barkiem, rehabilitacja nie może odbywać się w oderwaniu od innych czynników. Musi uwzględniać wiek pacjenta, jego ogólny stan zdrowia, a nawet – nastawienie do poleceń lekarza i charakterystyczną dla niego gotowość do ich realizowania.
Jakie inne czynniki wpływają za zindywidualizowanym podejściem?
Pacjenci bywają różni, nietrudno więc domyślić się, że to, co pomaga jednym z nich, dla innych nie jest wcale tak samo atrakcyjne. Jeśli jednak do każdego z nich podchodzi się indywidualnie, można nie tylko monitorować ich postępy, ale również oceniać je i na tej podstawie proponować zmiany w leczeniu. Dzięki temu można mieć pewność, że zabiegi skuteczne są powtarzane, a te, które nie przynoszą oczekiwanych rezultatów są zamieniane na inne, postrzegane jako bardziej atrakcyjne.
Nie wolno zapominać także o tym, że za podejściem zindywidualizowanym przemawia bezpieczeństwo pacjenta. Podczas rehabilitacji barku należy mieć na uwadze to, że nie każdy pacjent będzie reagować tak samo. Podczas gdy jedni będą poddawać się zabiegom z niechęcią, inni będą mieli tendencję do przeciążania barku w nadziei, że pozytywne rezultaty dadzą wtedy szybciej o sobie znać. Uważny rehabilitant jest w stanie wykryć na czas tego rodzaju zagrożenie, musi mieć jednak na to szansę, a tym samym – nie może myśleć o swoich pacjentach wyłącznie jako o grupie.
